φιλαδελφικώς

Μ

επίρρ. με φιλαδελφία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλάδελφος, μέσω ενός αμάρτυρου επιθ. *φιλαδελφικός + επιρρμ. κατάλ. -ῶς].